Oficjalny blog o recenzjach anime i mang

Wybaczcie, że post pojawił się po kilku tygodniach,  ale musiałam się do niego mentalnie przygotować, heh. Nie martwcie się, już w połowie przyszykowane mam następne. Dzisiaj zrecenzuję nie tylko mangę, ale również anime z tej samej serii. A o to przedstawiam wam... dam dam dam... Tasogare otome x Amnesia! Buja! Ta. Heh. W każdym razie, dwie pierwsze części dostałam od mojej przyjaciółki, a następne dwie od mojego chłopaka. Dowiedziałam się również, że jest takie anime, więc je razem obejrzeliśmy. Anime różni się w pewnych drobnostkach od mangi, ale wiadomo, że często tak jest.

Manga, wydanie oryginalne: 2008-2013
Liczba tomów: 10
Wydanie polskie od mniej więcej 2014, w Polsce jak na razie w tej chwili jest 6 tomów. Gatunkiem charakteryzującym tą mangę/anime jest horror, kryminał, romans oraz paranormalne.
Anime, rok wydania: 2012, 12 odcinków.

Yuuko - duch nastoletniej dziewczyny, będącej uwięzionej w szkole średniej. Przechadza się samotnie korytarzami, dopóki nie zjawia się... Teiichi Niiya.

Teiichi - chłopak, który widzi Yuuko. Zakłada klub dla zjawisk paranormalnych, aby rozwiązać tajemnicę jej śmierci.

Kirie - również ją widzi, jednak chyba za nią nie przepada. Jest razem w klubie z Teiichim.

Momoe Okonogi - krótkie, blond włosy, roztrzepana, TYPOWA IDIOTKA.

Oczywiście przejawiają się inni uczniowie, jednakże to są postacie w tle, bardziej poboczne. Podczas oglądania anime jest atmosfera w której możemy wczuć się w postacie. Pewnymi momentami zabawne, wzruszające i poważne, dzięki czemu mamy jednym słowem burzę emocjonalną. ;) Jeżeli lubisz anime bądź mangę o zjawiskach paranormalnych oraz romansie? Brawo, jest dla Ciebie.
Kreska: Moim zdaniem jest w porządku :) 8/10
Fabuła - Spodobała mi się, nie robi aż tak wielkiego szału, ale jest dobra. 8/10
Bohaterowie: Trudno określić, jedynymi osobami jakie lubiłam to Yuuko i Teiichi, inni nie przypadli mi do gustu. ;) 7/10
Rezultat: 7/10

Sayonara :)

Wybaczcie, że posty tak rzadko się pojawiają. Ale naprawdę nie mam czasu. Poniedziałek, wtorek środa - zajęcia, czwartek i piątek i co druga sobota - praktyki... Jedynie wolną mam niedzielę gdzie często zapominam o tym, gdyż poświęcam czas swojemu chłopakowi, także przepraszam. Na pewno w przerwę świąteczną napiszę dużo postów i będę je wstawiać co kilka dni. :) Mam już kilka przygotowanych, jedynie muszę je dokończyć i wstawić. Do napisania! ^ _ ^

Tę mangę dostałam od mojego chłopaka, ponieważ wpadła mu w oko i stwierdził, że mi też się spodoba ze względu na demony. I szczerze mówiąc chyba pierwszy raz się zdarzyło, aby on przeczytał jakąkolwiek mangę przede mną. Chłonął ją jak nigdy żadną. Na początek przedstawię wam autora mangi: Hiro Kiyohara urodzony 24 października (wtedy kiedy ja ^_^) w prefekturze Aichi. Zadebiutował mangą Symetria Różu w majowym numerze "S" w 2005 roku. Był odpowiedzialny za oprawę graficzną wydanej w 2006 woku mangi Shisso HOLIDAY - utracone wakacje. Tsumiki jest jego pierwszą pracą wydaną w osobnym tomie. - Czytamy z okładki mangi. Na obwolucie widzimy dziewczynę w szkolnym ubraniu umazana lekko krwią. Na odwrocie zaś widnieje twarz chłopaka w połowie przykryty maską (lisa) oraz opis mangi.

"Dawno, dawno temu żyły demony,
 które zamieszkiwały ciała grzeszników.
Wszystko zaczęło się w pewnej wiosce, 
w której dochodziło do masowych opętań. 
Mieszkańcy pozostający przy zdrowych zmysłach 
poprosili o pomoc kapłankę, która oswoiła 
jedną ze zjaw i za jej pośrednictwem
pozbyła się reszty potworów. 
Jednakże ludzie z wioski, bojąc się, że ktoś 
ponownie zostanie opętany, zaczęli wnosić modły
do demonów grzechu, które nazywali "tsumitsuki". 
Oto legenda, która krąży po miasteczku."
Brzmi jak straszna opowieść, prawda? :)
W każdym razie są cztery historie oraz historia zero. W tej ostatniej, zero, dowiemy się skąd wziął się chłopak z maską lisa. Skąd pochodzi, dlaczego to robi, po co i co najważniejsze... kim jest. Nie będę opowiadać wam każdej historii po kolei, jednakże zawsze chodzi o jedno. Tsumitsuki. Opętania. Demony. Chłopiec z maską lisa. Oryginalne wydanie mangi zostało wydane w 2009 roku, jednakże dopiero tegorocznego czerwca została ona przetłumaczona oraz wydana w polskim tłumaczeniu. Akcje głównie toczą się w szkole bądź w poszczególnych miejscach morderstw. Jeśli lubisz mangi o tematyce: paranormalnej bądź lekki kryminał (morderstwa) to dla Ciebie. Nie wiem czy można zaliczyć to do tematyce horroru, ja uważam, że po części się zalicza. Teraz podsumujmy i oceńmy. :)
Kreska: Nie jest jakaś wyróżniająca się z otoczenia, miła dla oka 9/10
Fabuła: Powiem szczerze, jestem maniaczką na punkcie paranormalnych spraw oraz demonologi. 10/10
Bohaterowie: W każdej opowieści dochodziły nowe postacie, nie jestem w stanie zapamiętać nawet ich imion, nawet ze względu na to, że jest to jednotomówka. Ogólnie nie przywiązywałam się zbytnio do postaci oraz nie miałam okazji poznać ich charakteru dokładniej, ale bardzo spodobała mi się postać chłopca z maską lisa. Daję mocne 8/10
Rezultat: 9/10
SAYONARA! :3

Jeju, przepraszam, przepraszam, przepraszam baaardzo! Jestem nieodpowiedzialna. W sumie, z tego co widzę to i tak mało wyświetleń było ostatnim razem, więc raczej nic nie straciliście... W każdym razie bardzo przepraszam za to, że mnie tu nie było prawie w ogóle. W sumie... to w ogóle mnie tu nie było. Ale naprawdę miałam dużo na głowie związane ze szkołą i dalej mam... W poniedziałek nie idę do szkoły, jadę załatwiać sobie praktyki, eh. W każdym razie dzisiaj zrecenzuję wam... mangę. Tak, dobrze słyszycie*. Za 2-3 godziny pojawi się post. Mam nadzieję, że się cieszycie i sprostam waszym oczekiwaniom. Idę brać prysznic. Sayonara! :3



* grr... czytacie. 

Zaniedbałam bloga, fakt... Przepraszam... Jutro lub dzisiaj pojawi się recenzja.

1. Zakaz wchodzenia z tatuażem
W wielu hotelowych łaźniach bądź basenach widnieją znaki, które zakazują wchodzenia osobom, które mają tatuaż, nie ważne jak bardzo jest on mały.

2. Do niektórych klubów obcokrajowcy nie mają wstępu.

3. Postacie z gier w Japonii mają... własną grupę krwi. Japończycy wierzą, że można z nich zrobić horoskopy.

4. W Japonii niebieski kolor na światłach oznacza ruch.

5. W Japonii kit katy są popularne, ponieważ japońska wymowa ich nazwy to "kitto kasu" co oznacza mniej więcej "powodzenia". Wiele uczniów zajada się nimi przed egzaminami.

Jeszcze raz przepraszam, że tak długo nic nie wstawiałam...

SAYONARA!

Wybaczcie, że wczoraj nie dodałam postu, ale cały dzień łaziłam po mieście w tym upale... Gdy wróciłam od razu zasnęłam. Wróćmy może do tematu postu...

1. Pociągi w Japonii są punktualne.
2. W Japońskich automatach można kupić praktycznie wszystko. Gazety, papierosy, napoje oraz... bieliznę.
3. W kraju Kwitnącej Wiśni można znaleźć rozmaite hotele z oryginalnymi wyglądami. Jednym z popularnych jest hotel kapsułowy.
4. Szpitale zamknięte są w wieczory oraz w weekendy.
5. Japończycy zakładają maseczki kiedy: - uważają siebie za zbyt szpetnych, - są chorzy a odwiedzają ich goście, - używają ich jako biżuterii,
6. Jednym z najpopularniejszych z batonów jest... Kit Kat. Dlatego istnieje tak dużo rodzajów smaku.
7. Kiedy idąc ulicą zauważysz, że ktoś do ciebie macha oznacza to, że... chce z tobą porozmawiać.
8. Dwoma głównymi religiami obowiązującymi w Japonii to buddyzm oraz shinto.
9. Sumo to narodowy sport Japonii.
10. Od 30 lat Japończycy pracują nad pralką... dla ludzi.
11. Kotatsu to japoński podgrzewany stolik.
12. Najdłuższą rzeką jest Shinano - 367 km.
13. Przez 3 pierwsze lata nauki, nauczyciele nie stawiają ocen uczniom. Stawiają nacisk na charakter oraz dobre maniery.
14. W Japonii popularne są walki robotów.
15. Grubi ludzie nie są zbyt mile widziani przez Japończyków. Z wyjątkiem sumo.

Jak na razie to tyle, jutro pojawi się recenzja. :)

SAYONARA! :3

Ohayo!

Abarenbou Rikishi! Matsutarou

Liczba odcinków: 23
Data wydania: 2014
Gatunek: Sportowe

Przyznam szczerze, na początku myślałam, że to będzie kicha. Ale się myliłam, możecie mnie za to skarcić. Nie oczekiwałam zbyt wiele po tym anime, ale naprawdę pozytywnie mnie ono zaskoczyło. Nawet jeżeli nie jesteś napaleńcem anime gatunku sportowego, naprawdę polecam. Pomimo tego, że kreska może niektórych zniechęcić, tak samo jak opening, warto jednak obejrzeć ten jeden odcinek i przekonać się, że do kreski można się przyzwyczaić a i fabuła nie jest zła. Naszym głównym bohaterem jest, tak jak w tytule, Matsutarou Sakaguchi.

Matsutarou Sakaguchi - narwaniec, buntownik, agresywny, brak mózgu, lubi rządzić innymi, nikogo nie szanuje, ma wszystkich głęboko w poważaniu prócz... siebie i Reiko Minami. Zakochany szczeniak od wielu lat kocha się w pani profesor. Tak, nie zdał klas. Nadal siedzi w gimnazjum i jest dorosły (jedynie z wieku, mentalnie jakoś mu to nie podchodzi).

Krótko mówiąc, Matsu jest już dorosłym łobuziakiem, który nadal chodzi do gimnazjum i podkochuje się w nauczycielce. Jednak z wynikających okoliczności wyjeżdża do Tokyo, aby zostać zawodowym zapaśnikiem sumo. Oglądając to anime, możemy zauważyć jak zmienia się z charakteru oraz wyglądu. Jak jego dalsze losy się potoczą? Odpowiedź na to pytanie zostawiam wam.

Fabuła: Jeśli ktoś lubi klimaty sumo, to na pewno mu się spodoba. Mnie osobiście wciągnęło to anime chociaż nigdy wcześniej nie oglądałam sportowego anime. Mocne 8/10
Kreska: Cóż, nie powala. 6/10
Soundtrack: No niestety... mi się nie podobał. 1/10
Postacie: Jedynej postaci jakiej nie lubiłam to bóbr. Gość z blizną na policzku, skojarzycie sobie sami. 9/10
Średnia: 6/10

Dla wielu z was wykonywanie tej czynności wydaje się być niemożliwe. Ale jedzenie pałeczkami (Hashi) wcale nie jest takie trudne. :)
Idąc do restauracji na sushi, dostajemy pałeczki w papierowym opakowaniu. Należy je rozdzielić na dwie sztuki (są złączone).

Konbawa! A raczej Ohayo! (2:50)

Acchi Kocchi

Liczba odcinków: 12 + OVA
Rok wydania: 2012

Anime z gatunku komedia i romans. Gdy tylko obejrzałam kilka minut pierwszego odcinka już wiedziałam, to anime jako kolejne trafi na moją listę ulubionych. Mogę je opisać jedynie dwoma słowami: KAWAII i KREW Z NOSA. Cały czas trzymano mnie w napięciu w oczekiwaniu na dalsze losy głównych bohaterów, między innymi relacji Io i Tanuki, którzy widocznie od początku mają się ku sobie. Jak zwykle na początek przytoczę kilku głównych bohaterów z którymi się spotykamy w praktycznie każdym odcinku.

Tanuki - niska, niebiesko-włosa, próbuje zwrócić na siebie uwagę swojego przyjaciela, Io. Przyjaciele utożsamiają ją najczęściej z kotem.

Io - miły, poważny, nigdy nie daje się ponieść swoim emocjom i dość często je ukrywa, jest bardzo zżyty z Tanuki. Często głaszcze ją po główce. Kawaii.

Mayoi - nieprzewidywalna, szalona, demon, geniusz, nosi kitel, często droczy się z Tanuki. Czyste zło.

Hime - strachliwa, troskliwa, miła, nieśmiała, często doznaje krwotoku z nosa. Często przez Io, za dużo słodkości jak na raz. Ma złote serce i oddałaby wszystko dla przyjaciół.

Sakaki - typowy żartowniś bądź jak kto woli - po prostu błazen w paczce, nie wie kiedy trzeba zastopować, strzela sucharami jak postrzelony, lecz przyjaciele nic sobie z tego nie robią, zazwyczaj to on obrywa.

Przedstawiłam wam pięć głównych bohaterów, ale nie martwcie się, są także inni. Ale ich sami już musicie poznać. W tle także pojawią się inni uczniowie, ale nie będzie to miało żadnego znaczenia. Powiedzmy sobie szczerze, jeśli nie lubisz romansu oraz śmiać się do łez w pewnych chwilach, to nie polecam. Osobiście bardzo mi się spodobało to anime i na pewno kiedyś do niego wrócę. Fabuła jest bardzo przybliżona do A-Channel, akcja dzieje się głownie w szkole, ale także i na mieście. Przyjaciele przeżywają ze sobą różne przygody a przy tym, rozbawiając widza. Oglądając je, naprawdę czułam jakby miała mi się zaraz puścić krew z nosa. Tyle, że w pozytywnym znaczeniu tego słowa.
Fabuła: Ubawiłam się jak nigdy, obejrzałam to anime w jeden dzień i naprawdę niecierpliwiłam się aż do samego końca. Fabuła może i jest prosta, ale świetna pod innymi względami. Mocne 7/10
Kreska: Większość z was pomyślałaby, że ona nie powala na nogi, ale moim zdaniem nie jest najgorsza. Często nie zwracam na to uwagi, chyba że naprawdę jest przez co płakać... 8/10
Postacie: Bardzo wszystkich polubiłam, a szczególnie naszą parkę. 9/10
Średnia wynosi: 8/10

SAYONARA! ~(*.*)~

1. Nie strugaj pałeczkami jedna o drugą, czekając na zamówienie. Według japońskiego Savoir Vivr'u jest to niegrzeczne, kucharz może to odebrać jako obrazę, że "pracuje w tanim barze".

Takie małe słówko ode mnie, na tym blogu nie tylko będę pisać o kulturze Azji, ale także wszystkim co z tym związane, czyli również anime oraz manga. Na początek chciałabym wypisać wam recenzję pewnego anime, gdyż stwierdziłam że obejrzę każde anime z głównej listy Anime Odcinki oraz Anime Shinden. Wielkie wyzwanie, huh. Pomimo tego, że jestem dopiero na literce A - nie poddaję się!

A-Channel
Liczba odcinków: 12 + 2 OVA + 9 specjali
Data wydania: 2011 rok

Anime charakteryzuje się gatunkiem komedii oraz okruchem życia. Podczas oglądania nie raz pojawił się na mojej twarzy szeroki uśmiech. Mało jest serii opowiadających historie o zwyczajnym życiu nastolatków, bo kto chciałby oglądać życie zwyczajnego nastolatka w anime, skoro każdy z nas to przeżywa? A jednak. Pomimo tej prostocie, człowiek w pewnych momentach śmieje się od ucha do ucha i nie tylko przez sytuacje które bawią, ale także wzruszają. A-Channel jest o życiu czterech nastoletnich przyjaciółek, które wraz z każdym odcinkiem się zmieniają oraz dojrzewają. Głównie akcje dzieją się w szkole bądź na mieście. Zacznijmy może od przedstawienia naszych głównych bohaterek.

Run - tryskająca optymizmem, nieogarnięta, zapominalska, wielki śpioch o ogromnym sercu, ma duże powodzenie u chłopaków. No i jest dość naiwna.

Tooru - najlepsza przyjaciółka Run z wcześniejszych lat, zupełne jej przeciwieństwo. Chorobliwie zazdrosna o przyjaciółkę, odpycha chłopaków kijem bejsbolowym. Dziewczynom też nie szczędzi. Cicha i podejrzliwa. I niech nie zmyli was jej wzrost - jest dość wojownicza.

Yuuko - Hojnie obdarzona przez naturę w swoje... ekhm. walory rozmiaru E, tak naprawdę skrywa w sobie prawdziwego tchórza. Przeraźliwie dba o bezpieczeństwo i zdrowie. Panikara.

Nagi - Zdrowy rozsądek owej grupy, myśli trzeźwo, lecz ma jednak kompleksy na puncie swojej wagi. Przy Yuuko można wpaść w kompleksy. Tak, nawet ja.

W tle pojawiają się także inny bohaterowie uczestniczący w życiu bohaterek np. grono pedagogiczne, rodzice bądź znajomi. Skracając fabułę: Kiedy Run idzie do średniej szkoły, młodsza o rok Tooru robi wszystko, aby dostać się do tej samej co ona. Poznaje także pozostałe dziewczyny z którymi na początku niechętnie chce rozmawiać. Jednakże przeżywając wspólne przygody, przekonuje się do nich. Nie będę zdradzać więcej, bo to byłoby bez sensu. Trzeba po prostu to obejrzeć samemu. Szczerze mówiąc tak, podobało mi się to anime i oglądało się w miłej atmosferze. Pomimo tego, że jest wiele anime z tego gatunku, na pewno go nie zapomnę. Wpisuję je na listę ulubionych anime.

Fabuła: 7/10
Kreska: 8/10
Postacie: 9/10
Soundtrack: 9/10
Średnia wynosi: 8/10

SAYONARA! :3